Zasady terapii

PROFESJONALIZM

Mam świadomość faktu, że zdrowie, sprawność i dobrostan są jednymi z najważniejszych obszarów w życiu człowieka.  Mój zawód wiąże się z dużą odpowiedzialnością, dlatego systematycznie się dokształcam i z zaangażowaniem uczestniczę w szkoleniach, warsztatach i konferencjach naukowych.
Regularnie zapoznaję się z literaturą dotyczącą problematyki, z którą zgłaszają się do mnie klienci. Do każdej sesji starannie się przygotowuję.

DYSKRECJA

Informacje, którymi klienci dzielą się ze mną w gabinecie objęte są ścisłą tajemnicą zawodową. Tajemnica ta może być unieważniona jedynie w sytuacjach ściśle określonych przez prawo (np. gdy poważnie zagrożone jest czyjeś zdrowie lub życie).

AKCEPTACJA

Jestem świadoma różnorodności ludzkich doświadczeń, przeżyć i zachowań. 
W swojej pracy potrafię odłożyć na bok moralny osąd – możesz czuć się akceptowany i szanowany bez względu na swoją tożsamość, poglądy, wyznanie, orientację seksualną itd. Każdy problem, który jest ważny dla Ciebie (choćby wydawał się błahy, śmieszny lub niewiele znaczący) – jest ważny również dla mnie.

„Jesteśmy depozytariuszami sekretów. Każdego dnia pa­cjenci zaszczycają nas swymi tajemnicami – często tymi, których nigdy przedtem z nikim nie dzielili. Zyskujemy w ten sposób zakulisowy wi­dok na kondycję ludzką odartą z ozdób, odgrywanych ról, brawury czy scenicznego pozerstwa. Czasami te sekrety mnie palą. (…) Inne pulsują we mnie i przywo­łują ukryte, dawno zapomniane wspomnienia i impulsy. Kie­dy indziej smucę się, widząc, jak wstyd i nieumiejętność przebaczenia samemu sobie mogą niepotrzebnie zmarnować komuś całe życie.

Powierzone sekrety są jak rozjaśniające okulary, przez które widać świat bez tylu zniekształceń, zaprzeczeń, iluzji – widać rzeczy takimi, jakimi są.

Wszystkim nam ciążą bolesne sekrety – poczucie winy za to, co zrobiliśmy; wstyd z powodu tego, czego nie zrobili­śmy; pragnienie, by być kochanym i komuś drogim; głęboko ukryta wrażliwość, poczucie zagrożenia i lęki.

Gdy pamięta­jąc o tym, zwracam się ku innym – zarówno terapeutom, jak i pacjentom – przybliżam się do nich. Przechowując cudze sekrety, stałem się z czasem delikatniejszy i bardziej akceptu­jący.

Gdy spotykam kogoś nadętego próżnością albo pychą, czy kogoś dręczonego jedną z tysięcy ogarniających człowie­ka namiętności, wyczuwam ból ukrytych pod nimi sekretów i nie oceniam, lecz współczuję, a nade wszystko – czuję więź z tą osobą.

W naszej pracy możemy przekraczać samych siebie, zmieniać się i rozwijać; otrzymujemy błogosławieństwo ja­snego wglądu w prawdziwą i tragiczną wiedzę o kondycji ludz­kiej; ale to nie wszystko.

Stajemy przed wyzwaniem intelektualnym. Zostajemy badaczami sprawy najważniejszej i najbardziej złożonej – rozwoju i natury ludzkiego umysłu. Ramię w ramię z pacjen­tami delektujemy się przyjemnością wielkich odkryć – do­świadczeniem „aha”, gdy rozproszone fragmenty mentalnej łamigłówki nagle znajdują swoje miejsce i zaczynają do sie­bie pasować. Kiedy indziej asystujemy przy narodzinach cze­goś nowego, wyzwalającego i podnoszącego na duchu. Ob­serwujemy, jak nasi pacjenci pozbywają się starych, obezw­ładniających wzorców, odrywają się od zamierzchłych żalów, nabierają apetytu na życie, uczą się nas kochać – i dzięki temu z miłością zwracają się ku innym.”

Gabinet Terapeutyczny - Głogówek, województwo opolskie, niedaleko Prudnika, Głubczyc, Krapkowic, Kędzierzyna-Koźla i Nysy.